Tytuł, dla uściślenia, wskazuje temat z prawej na lewą, ale zamyka koło, wirując w czasie i przestrzeni.
Oczywiście, wiemy, że cywilizacja jest w swoich przejawach zbiorem tekstów kultury. Tekst w tym ujęciu, to nie tylko zapisana za pomocą liter treść. Nie tylko notatka, wydruk, książka. To również katedra i miasto, w którym ją wybudowano. To materialne artefakty i idee, które zainspirowały ich twórców. Prawo i organizacja.
Trudne do zrozumienia? Nie, jeżeli pamiętamy, że litera jest znakiem (ma swoje alter ego - głoskę, pamiętacie?) Słowo jest symbolem (gdy mówię "wiosna", to wiem, jaka jest, choćby za oknem był mróz. Widzę, słyszę i czuję wszystkimi zmysłami to, co zapamiętałam)
Te znaki, które oznaczają i symbolizują świat - opowiadają o nim, przekazują nam wiedzę na jego temat. Za ich pomocą poznajemy i rozpoznajemy rzeczywistość.
O tym musimy pamiętać, czytając. Tekst literacki jest tkaniną, w którą utkane są znaki i symbole. Niektóre realnie oczywiste, jasne i czytelne, inne - wątłe, zatarte, nieoczywiste w swojej wieloznaczności. To literatura. Często zupełna fikcja, utkana własnie z realnych znaczeń. Zadziwiające? Tak, i piękne! To moc, z której korzystamy nie do końca świadomi, jaką ma siłę sprawczą. To supermoc!
A więc (no, wiem - tak nie zaczyna się zdania:), tym razem czytamy. Dużo, różnorodnie i według własnego wyboru. Tworzymy listy przeczytanych, jeszcze nie przeczytanych, ulubionych (tych, bez których nie bylibyśmy sobą) i beznadziejnych. (Łatwo jest użyć tego określenia... Ale d l a c z e g o właśnie go użyliśmy?). Na razie wysyłajcie posty na naszą pocztę (warsztatyliterackie.mdk@wp.pl), znajdziecie je na blogu. Jeśli będzie interesująco i dużo (w co nie wątpię), będziecie zamieszczać posty na blogu samodzielnie. Zapraszam! Twórzmy własne kolekcje literackie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz